คุณธนาธร (Mpreg) ปจ - นิยาย คุณธนาธร (Mpreg) ปจ : Dek-D.com - Writer
×

    คุณธนาธร (Mpreg) ปจ

    "คุณธรนะเธอเรื่องเยอะปากร้ายแถมเย็นชาสุดๆเพราะแบบนี้เธอถึงได้เปลี่ยนเลขาเป็นว่าเล่น คุณจะเอาอยู่ใช่ไหม" จีรันยกยิ้มเบาๆแล้วตอบอย่างมั่นใจ"ผมว่าผมเอาอยู่"

    ผู้เข้าชมรวม

    254

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    254

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    6
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  23 ม.ค. 64 / 02:14 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ












    บทนำ


    "ฝ่ายบุคคลคงบอกคุณแล้วใช่ไหมว่าผมเป็นคนยังไง"


    ชายหนุ่มวัยยี่สิบเจ็ดกำลังตรวจสอบเอกสารสมัครงานที่ผ่านการคัดกรองจากฝ่ายบุคคลที่แสนจะเข้มงวดมาแล้วอย่างพิจราณาขณะกำลังสัมภาษณ์ว่าที่เลขาคนใหม่ด้วยตัวเอง 


    ประวัติของ นายจีรัน วัฒนะกุลชัย ทำให้เขาสนใจเป็นพิเศษ ว่าที่เลขาคนใหม่ของเขาอายุ สามสิบสอง จบโทจากต่างประเทศ ตอนเป็นนักศึกษาก็เคยฝึกงานที่บริษัทชื่อดังในสหรัฐ หลังจากนั้นก็ไปเป็นเลขาให้กับนักธุรกิจบ่อน้ำมันที่ดูไบอยู่หลายปีก่อนจะออกจากงานกลับไทยและมาสมัครงานที่บริษัทของเขา ส่วนเหตุผลที่ออกจากที่เก่าสั่นๆง่ายๆ คือเบื่อ  และที่สำคัญสถานะ โสด


    "ครับ ผมทราบแล้วว่าคุณเป็นคนเข้มงวด แล้วก็จริงจังกับการทำงานทุกอย่างต้องไม่มีพลาด"


    จีรันตอบกลับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มไม่ได้แสดงความกังวนใจใดๆ แม้คนตรงหน้าจะเป็นประธานใหญ่ผู้ชี้เป็นชี้ตายในบริษัทแห่งนี้แต่เขาก็ไม่ได้เกรงอำนาจ บารมีที่อีกคนแผ่ออกมา และสิ่งที่ตอบไปก็ไม่ตรงกับที่ฝ่ายบุคคลได้พูดกับเขาสักนิด

     

    "คุณธรนะเธอเรื่องเยอะปากร้ายแถมเย็นชาสุดๆ เพราะแบบนี้เธอถึงได้เปลี่ยนเลขาเป็นว่าเล่น คุณจะเอาอยู่ใช่ไหม"


    จีรันยกยิ้มเบาๆ แล้วตอบอย่างมั่นใจ


    "ผมว่าผมเอาอยู่"


    นั้นคือสิ่งที่เขาคุยกับฝ่ายบุคคลก่อนขึ้นมา  

     

    จีรันได้ศึกษามาแล้ว เขารู้ดีว่า ว่าที่เจ้านายคนใหม่เป็นใครโตมาในฐานะครอบครัวแบบไหน ชอบอะไรไม่ชอบอะไร และที่สำคัญรสนิยมแบบไหน จีรันรู้หมดแล้ว 


     ก็แค่เด็กอายุยี่สิบเจ็ดปีที่ไฟแรง เรียนจบมาก็สานต่อกิจการครอบครัวทันที ขึ้นรับตำแหน่งประธานใหญ่แสดงว่าก็ต้องเก่งพอดู ไม่มีพี่น้องลูกคนเดียวแม่เสียชีวิตไปนานแล้วส่วนพ่อก็มีภรรยาใหม่ ส่วนเรื่องเปลี่ยนเลขาบ่อยเพราะเรื่องเยอะปากร้าย คงติดนิสัยการเอาแต่ใจแบบเด็กๆ เป็นลูกคนเดียวเลยไม่มีความรู้สึกต้องแคร์ใคร


    ดื้อๆแบบนี้ จีรันล่ะชอบนัก!!

     

    "ดี ที่ผมสนใจคุณมาทำตำแหน่งเลขาให้ผมเพราะผมเห็นว่าคุณ เป็นงานแล้ว ไม่ต้องสอนอะไรให้ยาก"


    ธนาธรปิดแฟ้มเอกสารของจีรันทันทีหลังตรวจสอบแล้วมีผลที่น่าพอใจ สายตาคมจ้องมองอีกฝ่ายอย่างไม่วางตาคล้ายกับกำลังจำผิดอะไรบางอย่าง แต่ทางจีรันก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดเลยสักนิดแถมยังจ้องกลับอย่างไม่ลดล่ะ


    "อันที่จริงแล้ว งานบ้างอย่าง ก็ต้องบอกกันบ้างเพราะแต่ละคนคงชอบไม่เหมือนกัน"


    จีรันตอบกลับอย่างนุ่มนวลพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อยอย่างมีเล่ห์นัย


    "เอาเป็นว่าต่อจากนี้เวลาที่ผมต้องการ เอา อะไรผมจะบอกคุณเองล่ะกัน ยินดีด้วยคุณได้งานแล้ว"


    "เป็นเกียรติของผมมากๆที่ได้ทำงานกับคุณและ บริษัท วิริยะเสถียร ผมจะตั้งใจทำให้ดีที่สุดครับ"


    ต่างฝ่ายต่างส่งยิ้มให้กันแต่นั้นไม่ใช่ยิ้มที่มาจากใจ แต่มันคือการยิ้มแบบธุรกิจ ต่างฝ่ายต่างได้ผมตอบแทน


    ก่อนที่จีรันจะก้าวออกไปจากห้องประธานใหญ่เขามีสิ่งหนึ่งที่ยังไม่รู้ และไม่แน่ใจว่าควรจะเรียกว่าอะไรแบบไหนที่เจ้านายมาดๆของเขาจะพอใจ


    "คุณต้องการให้ผมเรียกคุณแบบไหนครับ บอส  เจ้านาย ท่านประธาน หรือว่า"


    ยังไม่ทันที่จีรันจะเอ่ยจบคนที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ด้วยท่าทางที่น่าเกรงขามนั้นได้เอ่ยออกมาด้วยเสียงราบเรียบแต่ดูมีบารมีเหลือเกิน


    "ธนาธร เรียกผมว่า คุณธนาธร"


     

    #จีรันเอาอยู่ปจ

    #คุณธรสั่งเก่งปจ

    #เลขาคุณธนาธรปจ

    13/1/2021





    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น